பத்தி 10

இப்படி இந்து வேத மதமான இந்துமதம் எந்த அன்னிய மதத்தோடும் வேற்றுமையையோ, போட்டி பொறாமையையோ, சண்டை சச்சரவுகளையோ, கடும் போர்களையோ, நெடும் போராட்டங்களையோ வளர்த்துக் கொள்ளாத ஒன்றாக இருக்கின்ற பண்பினால் காலங்கள் தோறும் இந்து மதத்திற்கு நலிவும், மெலிவும் சிதைவும், சீரழிவும் தோன்றுவது இயற்கையாகி விட்டது.

ஆனால் இந்த நலிவும், மெலிவும், சிதைவும், சீரழிவும் ஒரு குறிப்பிட்ட எல்லையைக் கடந்து பதினெண் சித்தர்களுடைய அண்டபேரண்டமாளும் இந்து வேத மதமான இந்து மதத்தைப் பெருமளவில் பாதிக்கும் நிலை வந்தவுடனே இந்து வேதத்தின் 48 வகைப்பட்ட கடவுள்களும், 48 வகைச் சித்தர்களும், 48 வகை வழிபடுநிலையினர்களும், மற்றும் அருளுலகத்தவர்களும் நேரிலேயே வந்து செயல்பட ஆரம்பித்திடுவார்கள்.

மேலும் தங்களுடைய நேரடி வாரிசுகளையும், திருத்தோன்றல்களையும், பத்தியாளர்களையும், சத்தியாளர்களையும், சித்தியாளர்களையும், முத்தியாளர்களையும், சித்து விளையாடல் காரர்களையும் தேவைக்கேற்ப நாடு முழுவதும் தோன்றச் செய்து செயல்படச் செய்திடுவார்கள்.

இவையனைத்தும் கணிசமான அளவு வளர்ச்சி பெற்ற பிறகு பதினெண் சித்தர் மடம், பீடம். .. அனைத்துக்கும் தலைமை தாங்கி வழி நடத்திப் பொருளுலக அருளுலக இருளகற்றும் அருளாட்சியினை அமைத்திடும், அமைத்திடும், அமைத்திடும்,

இதுதான் இந்துவேதம் அண்டங்கள், பேரண்டங்கள், அண்டபேரண்டங்கள் அனைத்திலும் என்றென்றும் நிலைத்து நிற்பதற்குரிய நிலையான செயல் திட்டமாகும்.

இத்திட்டமே, அண்ட பேரண்டமாளும் பதினெண் சித்தர்களாலும், பதினெட்டாம்படிக் கருப்புகளாலும் உருவாக்கப்பட்டதாகும்.